Gisteren hebben Annemieke en ik besloten dat we het snel onze dochter Margot – die op kamers woont in Delft en nu op wintersport is – moeten vertellen. Vandaag komt ze weer thuis van wintersport.

Mijn lieve dochter, mijn oogappel weet nog van niets. Zij studeert al 4 jaar aan de TU Delft, Technische Natuurkunde; Life, Science & Technology. Bezig met haar Masters en een klein jaar op kamers in Delft. Ze doet het zo ontzettend goed. Ik ben zo trots op haar. Vandaag komt zij thuis en we hebben besloten het haar vandaag te vertellen, daar we bang zijn dat zij het anders van derden hoort. Ik zie er als een berg tegenop. Vandaag ga ik mijn liefste meisje heel veel pijn doen. Mijn stoere vrouw pakt ‘de koe bij de horens’ en vraagt haar bij ons aan tafel te komen  zitten.  Ze kijkt ons vreemd aan. Met horten en stoten vertel ik haar het verhaal. Al na 1 minuut zit ze op mijn schoot en drukt zich tegen mij aan. We huilen en blijven huilen. 

Fuck, fuck, wat een kut-dag. De dag komt niet meer goed, alle drie zijn we flink van slag. ’s Avonds gaan we vroeg naar bed, Margot duikt tussen ons in, huilend ligt ze in mijn armen. Ik doe mee. Hoeveel tranen heeft een mens ? 

 

Later hoor ik dat Borek Sipek, de Tjechische glaskunstenaar en bovenal levenskunstenaar is overleden op 13 februari aan kanker. Tjeetje, wat heb ik een plezier gehad in Praag samen met Borek Sipek en heel veel Tjechisch bier……Ik ben stil, erg stil……

 

Reageer