Het rondje ziekenhuis is weer gestart. Vandaag kreeg ik mijn nieuwe 3-maandelijkse lading Zoladex weer toegediend. Met mijn huisarts ben ik al op het niveau van ‘…….Hallo Sander, …hallo Fred…….’ We kennen elkaar onderhand een beetje. Dit keer kreeg ik de lading Zoladex aan de linkerkant van mijn buik. Tsja, dat buikvet ben ik nog niet vanaf. Het was weer niet grappig, maar dat weten jullie onderhand wel. Ik kan er weer drie maanden tegenaan. Voor dit jaar zit de ‘grote-naald-show’ er weer op. In januari 2018 mag ik weer…..
Afgelopen week overleed op 89-jarige leeftijd de kunstverzamelaar en galerie-houder [ Galerie Delta in Rotterdam ] Hans Sonnenberg. Hij werd beroemd om zijn prachtige kunstverzameling en miljoenen aan kunstschenkingen aan verschillende musea in de Rotterdamse regio. In mei 1986 maakte hij me ‘kunstgek’ door mij uitleg te geven over moderne kunst. Hij gaf het kunstvirus aan mij door. Door de jaren heen ontmoette ik hem sporadisch bij cafe ‘Malief Bender’ op de Oude Binnenweg in Rotterdam. Een man met passie. Ik zal nog een drankje op hem drinken bij ‘Malief Bender’.
Tsja, ouder worden. Dat gaat ongemerkt. Afgelopen zaterdagavond was ik met mijn broers in Amsterdam en daarna in de Johan Cruijff Arena om The Rolling Stones te zien optreden. Oude mannen inderdaad, maar met Mick Jagger voorop gingen zij er nog tegenaan. Leeftijd zegt dus helemaal niets. Twee uur lang optreden en rennen over het podium. Dik in de zeventig allemaal, maar met een grote glimlach op het gezicht. Wat een voorbeeld en wat een passie. Ik krijg er weer extra energie door.
Doorgaan en veel glimlachen is steeds meer het motto. Mijn ziekte is een gegeven en niemand lijkt te weten wanneer echt de ‘pleuris’ uitbreekt. En de ratten echt doorbreken in mijn lijf. Als Mick Jagger nog als een beest kan trainen op 74-jarige leeftijd, dan kan ik het natuurlijk ook. Dat houdt mij op de been.