De dagen vliegen voorbij. Afgelopen woensdag lijkt al weer ver weg. Ik heb tot vandaag geen echte bijwerkingen van de 2de chemo-infuus. Gelukkig maar. Ik slaap alleen al dagen erg slecht. En kijk alleen maar op de klok, die natuurlijk voorbij kruipt…… Ik ben bang dat het die extra pillen Dexamethason 4MG zijn, die mijn nachtrust ‘om zeep helpen’. Maar die heb ik maar voor een paar dagen, dus ik hoop dat de goede nachtrust weer helemaal terug komt.

 

Afgelopen donderdagavond zat ik ‘s avonds nog even op kantoor en las mijn webblog even terug. Moet ik toch een beetje mee oppassen, want ik werd er zelf emotioneel van en kon even niet stoppen met huilen. Zomaar spontaan alleen op kantoor om 19.00 uur. Wat ze nooit doet, deed ze nu wel [ toch telepathie ? ]: opeens stond Annemieke naast me op kantoor. Samen hebben we elkaar vastgepakt. Zo fijn…. Tsja, ongemerkt staat toch mijn wereld op zijn kop en hoe stoer ik ook doe, het doet echt wel wat met me.

Lijst Beta 2

 

In deze gekke week van sportmomenten - Max Verstappen wint zijn eerste GP [ Barcelona ] op zijn achttiende jaar en FC Twente degradeert naar de Jupiler League – is vrijdag 20 mei toch wel een heel bijzondere dag. Een topdag voor mijn dochter Margot. Ze is gekozen in de Studentenraad van de TU Delft voor Lijst Beta. Jeetje, wat ben ik trots op haar en wat gaat ze hier veel van leren. Wat een super-kanjer ! Heerlijk zo’n vrijdag als ik ook spontaan bezoek krijg voor een bakje koffie tussendoor en ’s avonds bij lieve vrienden ga eten, wat voel ik me dan rijk. Ik krijg zoveel warme, mooie reacties dat ik er vaak stil van ben. Pfff….ben liever niet ziek natuurlijk !

 

Zaterdag de hele dag ‘gerend’ van hot naar her en eindigen met werken in de tuin. Ik moet mezelf toch dwingen om rustig aan te doen, maar ja…verander maar eens…. ’s Avonds heerlijk met z’n tweeën languit op de tuinbank [ wat een weertje ] in het niets gestaard. Soms denk ik dat er niets aan de hand is en dat het alleen maar een boze droom is. Keep on dreaming, Fred….!                                                                                                                                                                                Zondag-ochtend , vroeg op, want slapen gaat iets beter, maar nog niet optimaal. Dus uit de veren en hardlopen. Om 08.00 uur loop ik de straat al uit. Ik heb Marco Borsato ‘Als rennen geen zin meer heeft’ weer even opgezet op mijn oortelefoontje en moet even slikken. Ik moest het gewoon weer even horen….. Voor het eerst kost het lopen mij echt moeite. Als een oude man sjok ik door de vroege ochtend. Doodstil op straat, zo vroeg, echt zalig even alleen. Het laatste stukje wandel ik, ben gewoon moe. Maar dat mag, het is zondag.

Reageer