…..Jesus…..

Even een moment van rust op Tweede Kerstdag, na twee drukke dagen vol familie. Kerst, het feest van het licht en het nieuwe…. Ook een moment voor bezinning en reflectie. Terugkijkend op deze week, was het voor ons even geen feest van het licht. Verleden week maandag 19 december waren we voor de uitslag van de laatste PSA-waarde bij dr. Bangma in het Sint Franciscus Ziekenhuis in Rotterdam. Voorzichtig meldde hij dat de PSA-waarde flink was gestegen van 0,6 naar 0,9. Toch 50% stijging en dat is niet goed. De ‘kanker-vriendjes’ groeien dus weer. We schrikken ervan, maar dr. Bangma geeft aan dat de waarde nog steeds laag is. Maar ook meldt hij dat de waarde in dit tempo niet moet blijven groeien, want dan gaat het te snel mis. Pfff…. Veel bewegen, sporten en geen stress is de strenge opdracht van hem. Ik neem het me heilig voor, het roer moet echt om……maar het zal niet mee vallen…..zeker niet qwa werk… Als ik later op de middag mijn dochter aan de lijn heb is zij emotioneel. Ik houd me goed, maar na het telefoongesprek vloek ik en lopen de tranen over mijn wangen. Ik gooi mijn telefoon door het kantoor. Verdriet bij mijn dochter en slecht nieuws van het ziekenhuis, die combinatie trek ik niet. Gauw maar naar huis, daar laat ik mijn tranen ook gaan samen met Annemieke. Wat een rot-dag met eigenlijk slecht nieuws. Ik constateer bij mezelf dat ik er maanden goed mee om kon gaan, maar vandaag toch even niet. Dit ritueel – PSA-check – zal zich vanaf nu elke drie maanden weer herhalen met de PSA-waarde als ‘zwaard van Damocles’ boven ons…. Gelukkig veel afleiding met het inrichten van een groot project in Naarden. Zo vliegt de week om richting Kerst.                                         

Bij toeval google ik Monique Posthumus – schrijfster van het boek ‘Kanker & Cannabis’ – om meer uit te vinden over wietolie. Haar recente boek las ik in ‘no time’ uit. Ik schrik, ze blijkt in oktober te zijn overleden. Ik ben even stil. Ze was nog zo jong en zo gedreven….           Mijn vriend Hans heeft zijn toevlucht gezocht op Ibiza. Hij verwerkt een crisis in zijn prive-leven. Ik schrijf hem dat we allebei 2016 snel willen vergeten. Hij vraagt of ik naar Ibiza kom. Ik twijfel nog, eerst maar eens Kerst en Oud & Nieuw in de familiesfeer vieren.                            

Terug naar vandaag, 2^de Kerstdag. We vernemen dat George Michael is overleden, 53 jaar oud. Zo bizar. We draaien hard ‘Last Christmas’ en de CD ‘Ladies & Gentlemen’ . Ik ben stil bij het nummer ‘Kissing a fool’. Mooi met een rake tekst. Terwijl ik deze blog schrijf luister ik naar ‘Jesus to a child’. Symbolisch voor de Kerst…..