Afgelopen maandag uitgebreid een ‘lotgenoot’ telefonisch gesproken met in grote lijn dezelfde ziekte en uitzaaiingen. Het duizelt me wat deze man allemaal heeft uitgezocht. Over Gronau & Heidelberg, de PSMA-scan in het Radbout in Nijmegen tot nieuwe onderzoeken in Finland. Ik besef weer dat ik de regie flink in eigen hand moet houden en niet alleen maar volgzaam de richtlijnen moet volgen. Nog veel werk te verzetten, maar deze week staat in het teken van loslaten…..
Afgelopen dinsdag ben ik samen met Annemieke even voor een paar dagen vertrokken naar Texel. Eindelijk na achttien jaar zijn we weer terug op Texel. Na de ‘rollercoaster’ van de laatste maanden is het heerlijk om er even een paar dagen samen uit te zijn. Op de boot bij Den Helder word je al overvallen door een vakantiegevoel. Weer terug in Den Burg, De Koog, Ecomare, het strand, strandtent Paal 17, Oude Schild en de vuurtoren bij Cocksdorp. En vooral even niets doen. ’s Avonds lees ik op mijn E-reader ‘Dansen in de Hemel’ van Michael Pilarczyk. Ik lees over stormachtig ondernemen, beurscrash, teveel drank en cocaïne, maar hoe verder het boek vordert over echte liefde, verdriet, ziekte van zijn geliefde en hoe een dwaze jager verandert in een zorgzaam mens. Ik lees het in één ruk uit. Wat een mooi boek. Gewoon allemaal lezen. Vandaag komt de realiteit even hard terug : Alpe d’HuZes beheerst de journals, even rolt er een kleine traantje over onze wangen. Een fantastisch initiatief, maar voor ons net op het verkeerde moment. Op de boot terug naar Den Helder sta ik met mijn kop in wind op het achterdek en zie Texel langzaam kleiner worden. Wat fijn om een horizon te zien groeien. Wat een geweldige dagen hebben we gehad. In Den Helder hebben we nog een klein cultureel moment ingepland : het Rob Scholte Museum. Nou, we zijn waarschijnlijk echt verwend op het gebied van musea, maar dit rommelige gebeuren lijkt echt nergens op. Rob Scholte blijkt boven het museum te wonen, maar hij is niet thuis. We hebben het snel gezien en verlangen wel weer naar huis.