Terwijl ik nog steeds wacht op een behandelplan voor de komende bestraling hebben we Bevrijdingsdag net achter ons gelaten. Tsja, bevrijdingsdag….. het is maar hoe je het ziet…. Ik blijf gevangen in mijn kanker….. Gisteren bij het bevrijdingsconcert in Amsterdam kwam het mooie ‘Window of Hope’ voorbij. Ik heb vandaag gelijk de uitvoering van Oleta Adams hard gedraaid. Gisteren kwam op de radio het prachtige ‘Jungleland’ van Bruce Springsteen voorbij. Zo waar.......
‘……….Between flesh and what’s fantasy and the poets down here, don’t write nothing at all, they just stand back en let it all be, and in the quick of the night they reach for their moment…….. Tonight in Jungleland…….’
Gewoon tien minuten lang klassiek en rock door elkaar. Zo mooi. Het leven gaat in volle gang door en zo moet het ook. Gisteren was ik snel moe in de sportschool. Mijn spieren willen niet, opdrukken lukt niet meer zo goed. Ik irriteer mij aan mezelf. Mijn Personal Coach Kate vroeg of ik wel goed kan slapen. Ik bekende dat ik niet tot slecht slaap en me soms moe voel. Zij denkt dat ik een tekort aan magnesium heb en adviseerde mij om elke dag Nano Magnesium in te nemen. Deze Nano Magnesium [ speciaal water ] sterkt je spieren aan, versterkt je botten en herstelt je vermoeidheid. Het kan in ieder geval geen kwaad. Nou, gelijk gekocht gisteren. Proberen maar, ben benieuwd of ik me beter ga voelen….. Alles pak ik aan…….mijn ‘window of hope’ …..