Bye Bye Spain. Ik ben weer thuis. Het waren heerlijke weken in midden Spanje. Bijgekomen van de bestralingen, genoten van de zonnestralen, de rust van het huis in La Nucia, de zalige stad Valencia, super tapas in Altea, genoten van Tárbena en Alcoi..... Ik was op van alles voorbereid en daarom even weg, maar in eerlijkheid is het best meegevallen met de bijwerkingen van de twintig bestralingen. In de enorme rust van het plaatsje La Nucia, tussen Alicante en Valencia, kwam mijn lichaam al snel weer in het oude ritme. Wel last van diarree en branderig plassen, maar dat trok langzaam weg. Om de één of andere manier vond ik de rust om me heen zo lekker. Gewoon de eerste dagen niets gedaan. Boek lezen, veel naar het toilet lopen en in de schaduw genieten van het fantastische weer. Spanje is zo´n heerlijk land. Het klimaat is super, de mensen zijn buitengewoon vriendelijk en het is bovenal goedkoop. Boodschappen, uit eten, etc.., kost in verhouding met Nederland echt weinig. Dubbel genieten dus. Tsja, La Nucia is wel een soort buitenprovincie van Nederland, want Nederlands lijkt bijna de voertaal. Is ook wel weer grappig. Natuurlijk ging de eerste huur-auto kapot, alle lampjes branden weer eens op het dashboard, maar de auto werd zonder gedoe omgeruild. Ik vond het geweldig om de bergen in te rijden naar Tarbena en Alcoi. Zulke mooie ritten. Ik was echt even ‘van de wereld’ en werd door niemand gestoord. En ik miste de business thuis en al het gedoe er omheen niet. Maar twee weken was ook precies genoeg. Ik voel me weer helemaal de oude. Morgen gewoon weer aan het werk. Ver in mijn achterhoofd ben ik nieuwsgierig naar het effect van de bestralingen twee weken geleden. Het wordt gewoon weer wachten, wachten en wachten op de volgende PSA meting.