Ik zapte afgelopen maandag even langs een paar televisie-zenders. Bij ‘De wereld draait door’ stopte ik ….. een kort interview met de zanger Stef Bos. We kennen allemaal het liedje ‘Papa’ van hem. Na het interview zong hij het liedje ‘De wereld is zo mooi’ . Het klonk een beetje rauw uit zijn mond, maar het was prachtig. Het was raak. Ik luisterde stil.
Er zijn wolken in de lucht en zonnestralen
Die samen regenbogen kunnen maken
En er zijn ogen waarin ik kan verdwalen
En ik zou de hemel naar beneden willen halen
Ik kan niet slapen want de wereld is zo mooi
Er is zoveel om te zien
En het eindigt nooit
Ik kan niet slapen want de wereld is zo mooi
Stef Bos
Het zijn de liedjes, de teksten, die mij altijd even weg laten deinen. ‘De wereld is zo mooi’, gelijk heeft Stef Bos. Het is gek, maar ik heb het gevoel dat ik het allemaal bewuster mee maak, meer diepgang in mijn leven heb. Ik hoop het maar.
Gisteren besefte ik dat ik alweer twee weken de Abiraterone pillen en prednison aan het slikken ben, mijn nieuwe fase. In het begin had ik een enkele keer het idee dat ik mijn hart wat meer voelde kloppen. Maar eigenlijk ben ik alweer gewend aan mijn pillenschema per dag : ‘s morgens vroeg prednison bij het ontbijt, dan twee uur niet eten, dan met veel water twee pillen Zytiga/Abiraterone [ 2x 500 mg ] naar binnen werken. Dan weer even 1,5 uur niets eten. Ik lunch meestal wel wat later nu, maar het schema zit in mijn kop. En tot slot laat in de middag nog een pilletje prednison. In het begin lag ik uren wakker en naar de wekker te kijken. Geen idee waarom ik maar niet in slaap wilde vallen, waarschijnlijk de prednison. Nu gaat het goed en slaap ik weer. Zytiga zorgt ervoor dat mijn lichaam geen testosteron meer aanmaakt, ook niet meer in de bijnierschors. Hierdoor kan de groei van de prostaatkanker worden vertraagd. Tsja…dat deed of doet de hormoontherapie met Zoladex toch ook al…. Ik moet een beetje oppassen dat ik geen hoge bloeddruk krijg of dat ik te weinig kalium in mijn bloed krijg….. Als de Abiraterone aanslaat en de psa-waarde naar beneden duikt gaan de drie-maandelijkse controles maandelijks worden. Vooral om mijn bloeddruk te controleren.
Voor de positieve afwisseling werd ik deze week een paar keer gebeld door familie en vrienden met de vraag ‘wat ik graag voor mijn verjaardag zou willen hebben’. Nou, liever geen cadeau’s [ ik heb echt alles al ], maar graag wel heel veel gezelligheid.
Afgelopen donderdag werd ik gefeliciteerd met mijn geboortedag door iemand, die het ‘verjaren’ in verjaardag maar niets vindt. Grappig, zo heb ik er nooit naar gekeken. Ik ben 59 jaar oud geworden en zit in mijn 60ste levensjaar. Lekker op weg naar de 60, de datum die ik maar steeds in mijn hoofd heb sinds de diagnose in 2016. Mijn doel om de 60 te halen en dan natuurlijk nog een beetje meer staat nog steeds overeind. Oude bekende Oscar H. uit Amsterdam, die al meer dan 25 jaar HIV heeft, stuurde mij een mailtje met de tekst ‘….. wij weten wat het is om er weer een jaar bij te schrijven….’ Mijn familie en vrienden hadden mij goed begrepen : ik kreeg geen onzin cadeau’s. Een kaartje voor de KNVB-beker wedstrijd Feyenoord – Ajax was geweldig, samen met mijn broers over twee weken naar het museum en dan wat drinken en eten. En het mooiste cadeau van mijn lieve dochter : volgende week samen een dag naar Antwerpen om onze vader/dochter-dagen weer nieuw leven in te blazen. Zo ontzettend lief allemaal. Ik besef dat ik geluk heb gehad in het leven met zoveel fijne en lieve mensen om me heen. Afgelopen donderdag een huis vol vrienden en familie, zo gezellig. Natuurlijk veel te veel drank voor mijn verjaardag gekregen. Tsja, best lekker, maar al die whisky krijg ik natuurlijk nooit meer op. En deze week was het meest bijzonder dat ik samen met Annemieke een super koffiemachine uit ging zoeken. Een hele mooie en eigenlijk veel te dure Jura koffiebonenmachine. En als je dan weet dat mijn geliefde cruwelt bij de gedachte aan de lucht van koffie is dit wel het allerliefste cadeau dit jaar. Ik ‘schrijf’ nu deze tekst met een heerlijke cappuccino erbij. Elk jaar, elke maand, elke week, elke dag, elk uur, elke minuut intens beleven wordt nu belangrijker dan ooit. Ik ga ervoor. Gisteren gelijk maar eens hard over de Maas gevaren met mijn vriend Wim vanaf ons nieuwe kantoor…..
